ਥੋਥਾ ਚਨਾ ਬਾਜੇ ਘਨਾ - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਗੁੱਡੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ
ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਬੜੇ ਕਲਾਕਾਰ, ਖਿਡਾਰੀ , ਸਿਆਸਤ ਦੀ ਬਾਜੀ ਲਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੰਸ ਰਾਜ ਹੰਸ, ਮੁਹੰਮਦ ਸਦੀਕ, ਹੇਮਾ ਮਾਲਿਨੀ,ਜੈਯਾ ਬੱਚਚਨ,ਜੈਯਾ ਪਰਦਾ, ਸੰਨੀ ਦਿਓਲ, ਵਿਨੋਦ ਖੰਨਾ,ਨਵਜੋਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ,ਪਰਗਟ ਸਿੰਘ।ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੀਤੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਤਰੱਕੀ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਤਾਂ ਕੀ ਪੂਰਾਦੇ ਸ਼ਸ਼ਪੂਰਾ ਦੇਸ਼ ਇੰਨਾ ਕੁ ਤਰੱਕ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤੇ ਪੈਰ ਧਰਨ ਨੂੰ ਥਾਂ ਨਹੀਂ।ਤੇ ਹੁਣ ਆਹ ਬਬੂ ਮਾਨ ਤੇ ਸਿੱਧੂ ਮੂਸੇਵਾਲਾ ਜੋ ਤਰੱਕੀ ਪਾਉਣਗੇ ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਵਾਲੇ ਕਿਥਕਿਥਕਿਥੇ ਸਮਾਉਣਗੇ?ਸੋਚਣਾ ਵਿਚਾਰਨਾ ਤੇ ਪਵੇਗਾ
ਉੋਤੋਂ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰੇ ਚੰਨੀ ਜੀ ਸਾਡੇ ਆਰਜ਼ੀ ਮੁਖਮੁਖਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਜੀ ਸੋਲਹ ਕਲਾ ਸੰਪੂਰਨ ਹਨ।ਆਪਣੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ਦੇ ਬੋਰਡ ਲਿਖ ਲਿਖ ਥਾਂ ਥਾਂ ਲਾਏ ਹਨ ।ਹਰ ਅਖਬਾਰ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪੰਨਾ ਜਨਤਾ ਦੇ ਪੈਸੇ ਤੇ ਖ੍ਰੀਦ ਲਿਆ ਹੈ। ਉਂਜਉਂਜਉਂਝ ਤਾਂ ਪੱਠੇ ਵੱਢ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਪੱਠੇ ਘਰ ਹੈਲੀਕੈਪਟਰ ਤੇ ਲੱਦ ਕੇ ਲਿਆਂਉਂਦੇ ਹਨ।ਕਿਉਂਕਿ ਪਿਛਲੇ ਚਾਰ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਨੂੰ ਥਾਂ ਜੋ ਨਹੀਂ ਹੈਗੀ ।ਰਹੀ॥
ਬੋਰਡ / ਫੋਟੋ ਸੱਭ ਹਨੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕੇਵਲ ਕੰਮ ਹੀ ਹਨ ਜੋ ਸਦਾ ਰੌਸ਼ਨ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਨੇਕ ਚਰਿੱਤਰ,ਉੱਚੇ ਵਿਅਕਤਤਵ ਨੂੰ ਪੀਪਾ ਨਹੀਂ ਵਜਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਵੱਜ ਵਜਾ ਨਾਲ ਧੁੰਮਦੇ ਹਨ।
ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਚੰਨ ਜੀ ਬਿਜਲੀ ਦਾ 7 ਕਿਲੋਵਾਟ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਡ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕਿਹੜੇ ਮਾਂਹ ਮਾਰੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਯੁਨਿਟ ਰੇਟ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ? ਸਪਸ਼ਟ ਤੇ ਕਰੋ ਇਹ ਵਿਤਕਰਾ ਕਿਉਂ ?
ਕਹੀਂ ਜਮੀਂ ਸੇ ਤਾਅਲੁਕ ਨਾਂ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਏ
ਬਹੁਤ ਨਾ ਖੁਦ ਕੋ ਹਵਾਓਂ ਮੇਂ ਉਛਾਲਿਯੇ 'ਸਾਹਬ'
ਸਿਆਣੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ 'ਸਿਆਣੇ ਦਾ ਇਛਾਰਾ ਚਲਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਮਲੇ ਦੀ ਜਬਾਨ ''
ਇਕ ਅਪੀਲ਼ ਪੰਜਾਬ ਰੋਡਵੇਜ਼ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਸਿਰਨਾਂਵੇਂ---ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸੜਕਾਂ ਦੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੇ ਮੀਲ਼ ਪੱਥਰ ਲੱਗੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਇਹ ਦੱਸਦੇ ਸਨ ਕਿੰਨਾ ਫਾਸਲਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਨਗਰ,ਸਹਿਰ ਪਹੁੰਚਣ ਵਾਸਤੇ-ਨਿੱਕੇ ਜਿਹੇ ਮੀਲ਼ ਪੱਥਰ ਤੇ ਮੋਟਾ ਜਿਹਾ ਅੰਕੜਾ ਪਾ ਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪਿੰਡ ਨਗਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਨਾਮ ਲਿਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਗਲੀ ਪਹਿਆ ਭਾਵੇ ਅੱਜ ਵਾਂਗ ਸੋਹਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਪੂਰਾ ਮਾਰਗ ਦਰਸ਼ਕ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।ਅਜੋਕੀ ਦੋ ਮਾਰਗੀ ਚਹੂੰ ਮਾਰਗੀ ਸੜਕ ਫਲਾਈਓਵਰ ਅੰਂਨ੍ਹੇ ਬੋਲੇ ਗੂੰਗੇ ਹਨ। ਕਿਤੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ ਨਹੀਂ ਲੱਭਦਾ ।ਅਣਜਾਣ ਯਾਤਰੀ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਖੜੌ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮੰਜਿਲ ਦਾ ਰਾਹ ਪੁੱਛਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ( ਸੱਭ ਨੂੰ ਜੀ. ਪੀ. ਅੇਸ. ਵਰਤਣਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਕੁਝ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਅੰਸਰ ਯਾਤਰੀ ਨੂੰ ਗਲਤ ਰਾਹ ਪਾ ਕੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਕੇ ਸੜਕਾਂ ਫਲਾਈਓਵਰਾਂ ਛੋਟੇ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਪਾਸੇ ਰਾਹ ਦਸੇਰਾ ਬੋਰਡ ਲਗਵਾ ਦਿਓ ਜੀ।ਇਹਨਾਂ ਤੇ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਦੇ ਬੋਰਡਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਖਰਚਾ ਆਏਗਾ ।
ਲੁਧਿਆਂਣਾ ਮਹਾਂਨਗਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੈਂਕੜੈ ਹੋਰ ਨਗਰ ਹਨ,ਜੋ ਕਿ ਹਰ ਚੌਂਕ ਵਿੱਚ ਅਗਲੇ ਨਗਰ ਦਾ ਅਤਾ ਪਤਾ ਦਰਸਾਇਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਬੱਤੀਆਂ ਵਾਲੇ ਸਿਗਨਲ ਵੀ ਸਹੀ ਸਨ,ਪਿਛਲੇ ਸੱਤ ਸਾਲ ਤੋਂ ਸਾਰਾ ਲਧਿਆਣਾ ਪੁਟਿਆ ਪਿਆ ਹੈ ਬੇ ਨਾਮੇ ਚੌਂਕਾਂ ਵਿੱਚ ਡੇਢ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਲੰਬੇ ਜਾਮ ਲਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕੋਈ ਨਿਯਮ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਨੇਮ ਨਹੀਂ।ਲੁਧਿਆਣੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸਰਕਾਰੀ ਬੱਸ ਦਾਖਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਬਾਕੀ ਜੋ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਦਿਨ ਰਹਿ ਗਏ ਹਨ ਸਾਰਾ ਜੋਰ ਲਾ ਕੇ ਰਾਹਵਾਂ ਨੂੰ ਥੌੜਾ ਸੁਖਾਲਾ ਬਣਾ ਦਿਓ ਜੀ।
ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਗੁੱਡੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ
