ਅਧਿਕਾਰ - ਵੀਰਪਾਲ ਕੌਰ ਭੱਠਲ

ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ ਕੋਈ ਵਿਧਵਾ ,
ਅੱਖ ਵਿੱਚ ਸੁਰਮਾ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਏ ।
ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਿਉਂ ਢਿੱਡ ਦੁਖਦਾ ,
ਜੇ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਸਜਾ ਲੈਂਦੀ ਏ  ।

ਬੁੱਢੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਉਹੋ ,
ਨਾ ਹੀ ਇੱਛਾ ਜਿਊਣ ਦੀ ਮੁੱਕੀ ।
ਨਾ ਹੀ ਇੱਛਾ ਖਾਣ ਦੀ ਮੁੱਕੀ।
 ਨਾ ਹੀ ਇੱਛਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਮੁੱਕੀ  ।

ਪਤੀ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੀ ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਨ੍ਹੀਂ ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ  ।
ਇਹ ਗੱਲ ਮੰਨਿਆ ਵੱਖਰੀ ਆ,
 ਉਹ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਹਵੇਂ ਝੁਕ ਜਾਂਦੀ  ।

ਇਹ ਥੋਨੂੰ ਕੀਹਨੇ ਹੱਕ ਦਿੱਤਾ ਏ,
 ਉਹਦੇ ਤੇ ਉਂਗਲ ਚੁੱਕਣ ਦਾ।
 ਉਹਦੇ ਬਾਰੇ ਕੁੱਝ  ਮਾੜਾ ਬੋਲਣ,
 ਤੇ ਮਾੜੀ  ਅੱਖ ਰੱਖਣ ਦਾ।

ਜਦ ਉਹਦੀ ਥਾਂ ਧੀ ਥੋਡੀ ਹੋਈ  ,
ਆਪਣੇ ਫੇਰ ਵਿਚਾਰ ਦਿਓੰ ।
ਦੁਨੀਆਂ ਉਹਨੂੰ ਮਾਰੂ ਤਾਹਨੇ,
 ਤੁਸੀਂ ਜਿਵੇਂ ਅੱਜ ਮਾਰ ਦਿਓੰ ।

ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਉਹਦੇ  ਚਾਅ ਨਾ ਮਾਰੋ,
 ਬੇਸ਼ੱਕ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦਿਓ  ।
ਸੋਚ ਬਦਲ ਕੇ ਆਪਣੀ,
 ਜਿਉਣ ਦਾ ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿਓ  ।

 ਵੀਰਪਾਲ ਨੇ ਜੋ ਗੱਲ ਆਖੀ  ,
 ਹੱਡ ਬੀਤੀ ਤੇ ਜੱਗ ਬੀਤੀਆਂ  ।
ਇਹ ਤਾਂ ਦਰਦ ਪਛਾਣੂ ਉਹੀ,
 ਜੀਹਦੇ ਉੱਤੇ ਵੱਧ ਬੀਤੀਆਂ।