ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ - ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਕਿੰਨੇ ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਰੌਲਾ ਪਾਵੇ,
ਮੰਮੀ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਦਵਾ ਦੇ।
ਪਾਪਾ ਦੇ ਵੀ ਕੰਨ ਪਿਆ ਖਾਵੇ,
ਘਰ ਵਿਚ ਕਲੇਸ਼ ਵਧਾਵੇ।
ਪੁਰਾਣੇ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਨਾ ਜਾਵੇ,
ਨਵੇਂ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਪੁਗਾਵੇ।
ਰੋਣ ਹਾਕਾ ਜਦ ਹੋ ਜਾਵੇ,
ਮਾਂ ਬਾਪ ਫਿਰ ਲਾਗੇ ਲਾਵੇ।
ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਕਾਲਜ਼ ਜਾਵੇ,
ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਟੌਹਰ ਬਣਾਵੇ।
ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਵੀ ਸਤਾਵੇ,
ਮੇਰਾ ਬੱਚਾ ਗੱਡੀ ਹੋਲੀ ਚਲਾਵੇ।
ਬੀਬਾ ਬੱਚਾ ਹੈ ਉਹ ਭਾਵੇਂ,
ਟ੍ਰੈਫ਼ਿਕ ਦੇ ਰੂਲ ਨਿਭਾਵੇ।
ਸਪੀਡ ’ਤੇ ਲਗਾਮ ਲਗਾਵੇ,
ਕਦੇ ਨਾ ‘‘ਬਲਜਿੰਦਰ’’ ਕਹਾਲੀ ਮਚਾਵੇ।
ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
