ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ 'ਚ ਕੁੱਝ ਦੋਸਤ ਅਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਭਣਾ ਵੀ ਪੈਂਦਾ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਨਿਭਾਉਣਾ ਵੀ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਇਹ ਵਰਤਾਰਾ ਸਿਆਣਿਆਂ ਦੇ ਕਹਿਣ ਮੁਤਾਬਿਕ ਬਿਲਕੁਲ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਾਂ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਬਣਕੇ ਰਹੀਏ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖੀਏ। ਅਜਿਹੇ ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਣਕੇ ਵੀ ਰਹੇ ਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬਣਾਕੇ ਵੀ ਰੱਖੀ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪਰਮ ਮਿੱਤਰ ਤੇ ਮੇਰੇ ਸਰਨਾਮੀਏ ਸ਼ੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ ਵੀ ਇਕ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਸ ਫ਼ਾਨੀ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਸਦਾ ਲਈ ਤੁਰ ਜਾਣ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪੈਰਾਂ ਤੱਕ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਮੌਤ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਦੋ ਵੱਡੇ ਸੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਤਦ ਵੀ ਅਜੇ ਤੱਕ ਦਿਲ ਮੰਨਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਿ ਮੇਰਾ ਯਾਰ ਸ਼ੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਾਸਤੇ ਵਿਛੋੜਾ ਪਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਭੁੱਲਰ ਇਕ ਵਧੀਆ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸੀ, ਖਰਾ ਸੱਚ ਲਿਖਣਾ ਉਸ ਦਾ ਖਾਸਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਚ 1981 - 1982 ਚ ਲੱਗਭਗ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਪਰਵੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਭੁੱਲਰ ਉਸ ਵੇਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਚ ਵਧੇਰੇ ਛਪਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਅਕਾਲੀ ਪੱਤ੍ਰਿਕਾ ਦੇ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਸ਼ੈਕਸ਼ਨ ਦੀ ਸਬ ਐਡੀਟਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਚਲੰਤ ਮਸਲਿਆਂ ਉੱਤੇ ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕੀ ਸਫ਼ੇ ਵਾਸਤੇ ਲੇਖ ਵੀ ਲਿਖਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ । ਬਾਦ ਚ ਮੇਰੇ ਆਰਟੀਕਲ ਪੰਜਾਬੀ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ, ਨਵਾਂ ਜ਼ਮਾਨਾ, ਮਿਹਨਤ ਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਤੇ ਰਸਾਲਿਆਂ 'ਚ ਵੀ ਛਾਇਆ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਏ।
     ਸਾਡੇ ਦੋਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਦੀ ਇਕ ਖ਼ਾਸ ਗੱਲ ਜੋ ਸਾਂਝੀ ਸੀ, ਉਹ ਇਹ ਸੀ, ਅਸੀਂ ਚਲੰਤ ਮਸਲਿਆਂ 'ਤੇ ਲਿਖਦੇ ਸਾਂ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਲਿਖਤਾਂ ਵਧੇਰੇ ਕਰਕੇ ਤੱਥ ਮੂਲਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ। ਲਗਾਤਾਰ ਛਪਦੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਵੀ ਬਣ ਗਈ, ਪਰ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਚ ਨਾਮ ਦਾ ਘਚੋਲਾ ਪੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਕੋਈ ਅਖਬਾਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ ਦਾ ਆਰਟੀਕਲ ਸ਼ੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ ਦੇ ਨਾਮ ਹੇਠ ਛਾਪ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕੋਈ ਸ਼ੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ ਦਾ ਲੇਖ ਸ਼ਿੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ ਦੇ ਨਾਮ ਹੇਠ । ਸਾਡੇ ਦੋਹਾਂ ਵਾਸਤੇ ਇਹ ਬੜੀ ਵੱਡੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਸੀ ਤੇ ਇਹ ਸਿਲਸਿਲਾ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮਾਂ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਉਂਜ ਉਸ ਵੇਲੇ ਸਾਡੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਜਾਣ ਪਹਿਚਾਣ ਨਹੀਂ ਸੀ ।
      ਜਾਣ ਪਹਿਚਾਣ ਦਾ ਇਤਫ਼ਾਕ ਇੰਜ ਬਣਿਆ ਕਿ ਇਕ ਦਿਨ ਅਕਾਲੀ ਪੱਤਰਕਾ ਦੇ ਦਫਤਰ ਇਕ ਸ਼ਖਸ਼ ਦਾ ਫ਼ੋਨ ਆਇਆ । ਫੋਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ''ਮੈਂ ਸ਼ੰਗਾਰਾ ਭੁੱਲਰ ਬੋਲਦਾਂ, ਮੇਰੀ ਸੋਢੀ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਓ'' ਤੇ ਅੱਗੋਂ ਫੋਨ ਸੁਣਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ''ਸੋਢੀ ਸਾਹਿਬ ਤਾਂ ਅਜੇ ਦਫਤਰ 'ਚ ਆਏ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਮੈਂ ਸ਼ਿੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ ਬੋਲਦਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਕੰਮ ਦੱਸੋ, ਜੇਕਰ ਮੇਰੇ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਜੋ ਵੀ ਤੁਹਾਡਾ ਸੁਨੇਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਸੋਢੀ ਸਾਹਿਬ ਤੱਕ ਪਹੰਚਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ । ਫੇਰ ਵੀ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਨਿੱਜੀ ਗੱਲ ਹੈ ਤਾਂ ਦੋ ਕੁ ਘੰਟੇ ਬਾਦ ਦੁਬਾਰਾ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਸੋਢੀ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਲੈਣਾ।''
       “ਢਿੱਲੋਂ ਸਾਹਿਬ, ਚੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੁਸੀਂ ਮਿਲ ਗਏ, ਉਂਜ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀ ਸੀ ਪਤਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਕਾਲੀ ਪੱਤਰਕਾ 'ਚ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਯਾਰ ! ਆਪਣੇ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਦਾ ਬੜਾ ਰਾਮ ਰੌਲਾ ਜਿਹਾ ਪਈ ਜਾਂਦਾ, ਚੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਮਿਲ ਗਿਆ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਏਹੀ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਵਾਲੇ ਤੁਹਾਡੇ ਅਖਬਾਰ 'ਚ ਮੇਰਾ ਆਰਟੀਕਲ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਮ ਹੇਠ ਛਾਪ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਪੈਸੇ ਤਾਂ ਅਖਬਾਰ ਨੇ ਦੇਣੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਨਾਮ ਤਾਂ ਸਹੀ ਛਾਪ ਦਿਆ ਕਰਨ'' ਭੁੱਲਰ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਇਕ ਸਾਹੇ ਹੀ ਕਹਿ ਗਿਆ ।
       ਚਲੋ ਖੈਰ, ਮੈਂ ਉਸ ਤੋ ਅਖਬਾਰ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੀ, ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸੰਪਾਦਕ ਰਤਨੇਸ਼ ਸਿੰਘ ਸੋਢੀ ਤੱਕ ਸੁਨੇਹਾ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਭੁਲਰ ਸਾਹਿਬ ਚੰਗਾ ਹੋਇਆ ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਗਲਤ ਛਪ ਜਾਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋ ਗਈ ।
      ਉਸ ਤੋ ਬਾਦ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਦਾ ਲੰਮਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਚਲਿਆ ਜੋ 1996 'ਚ ਮੇਰੇ ਯੂ ਕੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਕੁਝ ਕੁ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਰੁਕ ਗਿਆ ਤੇ 2008 ਤੋਂ ਬਾਦ ਉਸ ਵੇਲੇ ਫੇਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅਖਬਾਰਾਂ 'ਚ ਮੈਂ ਇਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਨਿਰੰਤਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ। ਭੁੱਲਰ ਪੰਜਾਬੀ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਦੀ ਸੰਪਾਦਕੀ ਤੋਂ ਤੁਰ ਕੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਪੰਜਾਬੀ ਜਾਗਰਣ ਰਾਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਸਪੋਕਸਮੈਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ।
     2017 'ਚ ਆਪਣੀ ਪੰਜਾਬ ਫੇਰੀ ਦੌਰਾਨ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜਾਗਰਣ ਦੇ ਦਫਤਰ ਮਿਲਿਆ ਉਥੇ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਤੋਂ ਸੀਨੀਅਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕੋਹਲੀ ਵੀ ਉੱਥੇ ਹਾਜ਼ਰ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਤਾਜਾ ਕੀਤੀਆਂ। ਭੁੱਲਰ ਨੇ ਯੂ ਕੇ ਤੋਂ ਜਾਗਰਣ ਦੀ ਕਵਰੇਜ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ । ਮੈਂ ਆਪਣੀਆ ਹੋਰ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਕਾਰਨ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਪਤਾਹਿਕ ਜਾਂ ਪੰਦਰਾਂ ਰੋਜਾ ਖਬਰਨਾਮਾ ਭੇਜਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਖਬਰਨਾਮਾ ਭੇਜਦਾ ਵੀ ਰਿਹਾ।
        ਜਾਗਰਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਭੁੱਲਰ ਸਪੋਕਸਮੈਨ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਫੋਨ ਤੇ ਸੰਪਰਕ ਬਣਿਆ ਰਿਹਾ । ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਗੱਲ ਹੋਈ, ਕਹਿੰਦਾ ਢਿੱਲੋਂ, ਹੁਣ ਪੰਜਾਬ ਕਦ ਆਉਣੇ, ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਗਈ ਮਿਲਿਆਂ ਤੇ ਦਿਲ ਵੀ ਬੜਾ ਕਰਦਾ। ਅੱਗੋਂ ਮੈ ਕਿਹਾ ਭੁੱਲਰ ਸਾਹਿਬ, ਨਵੇਂ ਸਾਲ ਚ ਗੇੜਾ ਮਾਰਾਂਗਾ, ਲੰਮਾ ਸਮਾਂ ਬੈਠਾਂਗੇ ਤੇ ਢੇਰ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਬਾਤਾਂ ਕਰਾਂਗੇ ।
      ਪਰ ਇਹ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਮੇਲਾ ਹੋਣਾ ਹੀ ਨਹੀਂ।  ਸ਼ੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਏ ਰਾਹੀਂ ਭੁੱਲਰ ਦੇ ਦਿਹਾਂਤ ਦੀ ਖਬਰ ਪੜ੍ਹਕੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠੋਂ ਮਿੱਟੀ ਨਿਕਲ ਗਈ, ਦਿਮਾਗ ਸੁੰਨ ਹੋ ਗਿਆ, ਬਹੁਤ ਗਹਿਰਾ ਦੁੱਖ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੇ ਸਦੀਵੀ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ । ਭੁੱਲਰ ਜਿੱਥੇ ਇਕ ਉਚ ਕੋਟੀ ਦਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਤੇ ਸੰਪਾਦਕ ਸੀ ਉਥੇ ਇਕ ਆਹਲਾ ਦਰਜੇ ਦਾ ਇਨਸਾਨ ਵੀ ਸੀ। ਅਪਣੱਤ ਤੇ ਰੂਹ ਦੇ ਮੋਹ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਕਲਮ ਦੇ ਧਨੀ ਇਸ ਸ਼ਖਸ ਦਾ ਚਲਾਣਾ ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਜਗਤ 'ਚ ਇਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਸੱਚੀ ਸੁਚੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਵਾਸਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਪੂਰਾ ਹੋ ਸਕਣ ਵਾਲਾ ਘਾਟਾ ਹੈ। ਭੁੱਲਰ, ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦਾ ਮਾਣ ਸੀ, ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਬੇਸ਼ਕ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਪਰ ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦੇ ਖੇਤਰ 'ਚ ਜੋ ਨਿਵੇਕਲੀਆਂ ਪੈੜਾਂ ਪਾ ਕੇ ਨਵੇ ਦਿਸਹੱਦੇ ਉਹ ਸਖਾਪਿਤ ਕਰ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਾਸਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਖੇਤਰ ਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਾਮਿਆਂ ਵਾਸਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਪਰੇਰਣਾ ਸਰੋਤ ਹੋਣਗੇ ।
      ਭੁੱਲਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਦਿਹਾਂਤ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਤੇ ਅਫਸੋਸ ਹੈ। ਇਸ ਦੁੱਖ ਦੀ ਘੜੀ 'ਚ ਮੈਂ ਗਮਗੀਨ ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਦੁੱਖ ਚ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਸ਼ਰੀਕ ਹਾਂ।

ਨਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦਾ ਉਹ ਨਾਮ ਤੇ ਉਹ ਹਸਤਾਖ਼ਰ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜਾਣ-ਪਹਿਚਾਣ ਦਾ ਮੁਹਤਾਜ ਨਹੀਂ। ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ 'ਚ ਅੱਧੀ ਸਦੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਾ ਲੰਮਾ ਪੈਂਡਾ ਤਹਿ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇਹ ਕਰਮ-ਯੋਗੀ ਅੱਜ ਵੀ ਉਸੇ ਰਫ਼ਤਾਰ ਤੇ ਜਜ਼ਬੇ ਨਾਲ ਨਵੇਂ ਦਿਸਹੱਦੇ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਵਾਹੋ-ਦਾਹੀ ਅੱਗੇ ਦਰ ਅਗੇਰੇ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸ ਰਫ਼ਤਾਰ ਤੇ ਜਜ਼ਬੇ ਨਾਲ ਕਈ ਦਹਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਨਰਪਾਲ ਸਿੰਘ, ਸੱਚਮੁੱਚ ''ਨਰ'' ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਦੋ ''ਸ਼ੇਰ'' (ਇਕ ਸਿੰਘ ਤੇ ਦੂਜਾ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ) ਲੱਗੇ ਹੋਏ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਅੱਗੇ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਲੇਖਣੀ ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ  ਮੁਤਾਬਿਕ ਹੀ ਬੇਬਾਕ, ਬੇਲਾਗ, ਬੇਲਿਹਾਜ਼ ਤੇ ਨਿਰਪੱਖ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਹੀ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ਨਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਬਦਲ ਕੇ ''ਨਿਰਪੱਖ ਸਿੰਘ'' ਰੱਖਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦੇਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਤਾਂ ਬਹੁਤੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਤੱਥਾਂ 'ਤੇ ਆਧਾਰਤ ਤੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣਾਤਮਿਕ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਰਲੇ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ 'ਚੋਂ ਨਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ ਇਕ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਦਾ ਦੁੱਧ ਤੇ ਪਾਣੀ ਨਿਤਾਰਨ 'ਚ ਵੱਡੀ ਮੁਹਾਰਤ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੀ ਹਰ ਖ਼ਬਰ ਜਾਂ ਤਬਸਰਾ ਜਾਨਦਾਰ ਤੇ ਰੌਚਿਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਪਿਛਲੇ ਛੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਇਸ ਕਰਮ-ਯੋਗੀ ਨੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਵਿਚਰਦਿਆਂ ਜਿੱਥੇ ਆਪਣੀਆਂ  ਨਿੱਜੀ ਕੁੱਲੀ, ਗੁੱਲੀ ਤੇ ਜੁੱਲੀ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹੱਲ ਕੀਤੀਆਂ ਉੱਥੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਰਾਹੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਤੇ ਵਿਰਸੇ ਦੀ ਵੀ ਅਥਾਹ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਰਾਹੀਂ ਹਰ ਸਿਆਸੀ, ਸਮਾਜਿਕ, ਧਾਰਮਿਕ, ਰਾਜਨੀਤਕ, ਕੌਮੀ ਤੇ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਘਟਨਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣਾਤਮਿਕ ਮੁਤਾਲਿਆ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਹੱਕ ਬਾਖ਼ੂਬੀ ਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਨਰਪਾਲ ਸਿੰਘ, ਜਿੱਥੇ ਇਕ ਉੱਚ ਪਾਏ ਦਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ ਉੱਥੇ ਉਸ ਦੇ ਬਾਰੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਇਕ ਆਹਲਾ ਦਰਜੇ ਦਾ ਇਨਸਾਨ ਵੀ ਹੈ। ਸਾਦ ਮੁਰਾਦੀ ਰਹਿਣੀ ਬਹਿਣੀ ਤੇ ਮਿਕਨਾਤੀਸ ਸੋਚਣੀ 'ਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਇਹ ਸ਼ਖ਼ਸ ਯਾਰਾਂ ਦਾ ਯਾਰ ਹੈ। ਦੋਸਤੀ ਕਿਵੇਂ ਨਿਭਦੀ ਹੈ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਸਫਲਤਾ ਸਾਹਿੱਤ ਨਿਭਾਈ ਜਾਂਦੀ  ਹੈ, ਮੇਰੀ ਜਾਚੇ ਅੱਜ ਦੇ ਯੁੱਗ 'ਚ ਨਰਪਾਲ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਹੋਵੇ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਵੀ ਬੇਝਿਜਕ ਹੋ ਕੇ ਕਹਾਂਗਾ ਕਿ ਅੱਜ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ 'ਚ ਯਾਰਾਂ-ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਇਸ ਕਰਕੇ  ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਿੱਠੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਹੀ ਵੰਡਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੱਤਾਂ ਕੋਈ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤੇ ਤਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਦੀਆਂ ਬਜਰ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਤੱਕ ਵੀ ਦਰਕਿਨਾਰ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਨਰਪਾਲ, ਦੀ ਆਦਤ ਤੇ ਸੁਭਾਅ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਲੇਖਣੀ ਦੀ ਤਰਜੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਥੇ ਸਹੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਉੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗ਼ਲਤੀ ਵਾਸਤੇ ਸਾਫ਼ ਤੇ ਖਰੇ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ 'ਚ ਆਲੋਚਨਾ ਵੀ ਡੰਕੇ ਦੀ ਚੋਟ 'ਤੇ ਨਿਰਸੰਕੋਚ ਹੋ ਕੇ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ।
ਉਂਜ ਤਾਂ ਫ਼ੋਨ 'ਤੇ ਸਾਡੀ ਗੱਲਬਾਤ ਗਾਹੇ ਵਗਾਹੇ ਹੁੰਦੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਬੀਤੀ ਮਈ ਨੂੰ ਲੰਡਨ ਵਿਖੇ ਇਕ ਸਾਹਿੱਤਿਕ ਸਮਾਗਮ 'ਚ ਹੋਈ ਮਿਲਣੀ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਗਤ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੇ 550ਵੇਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਿਵਸ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਰੱਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤੀ 21ਵੀਂ ਐਨ.ਆਰ.ਆਈ. ਇੰਡੀਅਨ ਅਬਰੌਡ ਡਾਇਰੈਕਟਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਸਪੈਸ਼ਲ ਐਡੀਸ਼ਨ ਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵੈਸਾਖੀ ਸੌਵੀਨਾਰ 2019 ਦੀ ਇਕ-ਇਕ ਪੂਰਕ ਕਾਪੀ ਭੇਟ ਕਰਕੇ ਮੇਰਾ ਮਾਣ ਵਧਾਇਆ ਜਿਸ ਵਾਸਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਿਲੋਂ ਮਸ਼ਕੂਰ ਹਾਂ।
ਉਕਤ ਦੋਵੇਂ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮਨ ਗਦਗਦ ਹੋ ਗਿਆ। ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ 'ਚੋਂ ਕੁੱਝ ਪਲ ਵੀ ਫ਼ੁਰਸਤ ਦੇ ਕੱਢ ਸਕਣੇ ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਕਾਰਜ ਹੈ ਪਰ ਨਰਪਾਲ ਜੀ ਨੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਭਰਪੂਰ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰੀਆਂ ਦੀ ਲੜੀਵਾਰ ਸੰਪਾਦਨਾ ਕਰਕੇ ਜਿੱਥੇ ਵਿਰਸਾ ਸੰਭਾਲਿਆ ਹੈ ਤੇ ਨਵਾਂ ਰਿਕਾਰਡ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਉੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀਆ ਦੇ ਇਕ ਅਜਿਹੇ ਸੱਚੇ ਤੇ ਸੁੱਚੇ ਕਰਮਯੋਗੀ ਹੋਣ ਦਾ ਸਬੂਤ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਸੱਚੀ ਲਗਨ ਤੇ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਗੇ ਦਰ ਅਗੇਰੇ ਵਧਣ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਰਮ ਮੰਨਦਾ ਹੋਇਆ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀਆਂ ਲੀਹਾਂ 'ਤੇ ਹਟਕੇ ਲਗਾਤਾਰ ਨਵੀਆਂ ਪੈੜਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ ਦੋਵੇਂ ਡਾਇਰੈਕਟਰੀਆਂ ਦਾ ਗਹਿਨ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਉਪਰੰਤ ਇਹ ਗੱਲ ਉੱਭਰਵੇਂ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਕਿ ਸੰਪਾਦਕ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਮਿਹਨਤ ਤੇ ਲਗਨ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਅਣਮੁੱਲੇ ਹਨ। ਸੁੰਦਰ ਛਪਾਈ ਤੇ ਦਮਦਾਰ ਪੇਪਰ 'ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੰਗਦਾਰ ਰੂਪ 'ਚ ਪੇਸ਼ ਇਹਨਾਂ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ 'ਚ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਗਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਕੁੱਜੇ 'ਚ ਸਮੁੰਦਰ ਹੈ। ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ 'ਚ ਪਰਵਾਸ ਦਾ ਹੇਰਵਾ ਹੰਢਾਉਂਦਿਆਂ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਪੱਧਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਨਾਲ ਮੋਹ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਤੇ ਵਿਰਸੇ ਪ੍ਰਤੀ ਚਿੰਤਾ ਆਦਿ ਵਰਣਨ ਸਮੇਤ ਜਗਤ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੇ ਜੀਵਨ ਤੇ ਫ਼ਲਸਫ਼ੇ ਬਾਰੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੇ ਖੋਜ ਭਰਪੂਰ ਲੇਖਾਂ ਰਾਹੀਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ 'ਚ ਭਰਪੂਰ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਆਖਿਰ 'ਚ ਏਹੀ ਕਹਾਂਗਾ ਕਿ ਨਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ, ਪੱਤਰਕਾਰ, ਸੰਪਾਦਕ, ਸਾਹਿੱਤ ਰਚੇਤਾ ਜਾਂ ਪਰਵਾਸੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਉਹ ਇਹਨਾਂ ਸਭਨਾਂ ਦਾ ਸਮੁੱਚ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਚ ਇਕ ਸੰਸਥਾ ਹੈ। ਉਹ ਇਕ ਅਥਾਹ ਜਜ਼ਬੇ ਨਾਲ ਵਗਦਾ ਦਰਿਆ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਲਵਾ ਲਵ ਵਹਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਅਨੰਤ ਪੈਂਡਾ ਸਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੁਲੰਦੀਆਂ ਵਲ ਵਧਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਜਗਤ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਉਤਸਵ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਐਨ.ਆਰ.ਆਈ. ਡਾਇਰੈਕਟਰੀ ਵਾਸਤੇ ਨਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ ਜੀ ਨੂੰ ਹਾਰਦਿਕ ਵਧਾਈ ਦੇਂਦਾ ਹੋਇਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਾਸਤੇ ਦਿਲੀ ਦੁਆ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਸੱਤੇ ਖੈਰਾਂ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਸਿਹਤਯਾਬ ਰਹਿਣ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਲਮ ਇਸੇ ਰਵਾਨਗੀ ਤੇ ਪੁਖ਼ਤਗੀ ਨਾਲ ਬੇਰੋਕ ਨਿਰੰਤਰ ਚਲਦੀ ਰਹੇ।

-ਪ੍ਰੋ. ਸ਼ਿੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ
ਮੋ. 07806-945964 (ਯੂ.ਕੇ.)
E-mail:dhilon@ntlworld.com