ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੁਗਨੂੰਆ ਨੇ ਸੰਨ ਲਾਇਆ  ਰਾਤ ਨੂੰ
ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਛੜੇ ਨੂੰ ਸੁਪਨੇ ਮਿਲਾਇਆ ਰਾਤ ਨੂੰ।

ਪੁੰਨਿਆਂ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਨੂੰ ਫਿਕਰਾਂ ਨੇ ਘੇਰਿਆ
ਚੰਨ ਤਾਈਂ ਬੱਦਲਾਂ ਜਦ ਲੁਕਾਇਆ ਰਾਤ ਨੂੰ।

ਆਪਣੀ ਮੰਜਿਲ ਤੇ ਬੇਖੌਫ ਹਨ ਉਹ ਪਹੁੰਚਗੇ,
ਤਾਰਿਆਂ ਨੇ ਰਾਹ ਜਿਸ ਨੂੰ ਵਖਾਇਆ ਰਾਤ ਨੂੰ।

ਹੀਰ ਰਾਝੇਂ ਦੀ ਬਣ ਗਈ ਘਰੇ ਆ ਕੇ ਜਦੋਂ,
ਹਾਲ ਰਾਝੇੰ ਦਾ ਸਖੀ ਜਦ ਸੁਣਾਇਆ ਰਾਤ ਨੂੰ।

ਲੋਕ ਗਾਇਕ ਬਣ ਗਿਆ ਗੀਤ ਪਹਿਲਾ ਗਾ ਕੇ ਉਹ,
ਉਸ ਨੇ ਕਿੱਸਾ ਪਿਆਰ ਦਾ ਜਦ ਸੁਣਾਇਆ ਰਾਤ ਨੂੰ।

ਜਿਸਮ ਅਪਣੇ ਨੂੰ ਜਲਾ ਵੰਡ (ਸਿੱਧੂ) ਦੀ ਜੋ ਰੌਸ਼ਨੀ,
ਵੇਖ ਦੁਲਹਨ ਵਾਂਗ ਹੈ ਉਸ ਸਜਾਇਆ ਰਾਤ ਨੂੰ।

ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਬੱਧਨੀ ਕਲਾਂ +4917664197996

ਨੇਤਾ ਵੇਖੋ ਕਰਨ ਤਮਾਸ਼ਾ।
ਲੋਕਾਂ ਹੱਥ ਫੜਾ ਕੇ ਕਾਸਾ।

ਇਕ  ਦੂਜੇ ਤੇ  ਲਾ  ਤੂੰਹਮਤਾਂ,
ਖੁਦ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਬਣਦੇ ਹਾਸਾ।

ਦੂਜੇ ਦੀ  ਇਹ  ਮਿੱਟੀ  ਪੁੱਟਣ,
ਰੱਖਣ ਸੁਥਰਾ ਅਪਣਾ ਪਾਸਾ।

ਗਿਰਗਟ ਵਾਂਗੂੰ ਰੰਗ ਬਦਲਦੇ,
ਪਲ ਵਿਚ ਤੋਲਾ ਪਲ ਵਿਚ ਮਾਸਾ।

ਅਪਣੀ ਗੱਲ ਲੁਕਾਉਣ ਖਾਤਰ,
ਦੂਜੇ ਦਾ ਇਹ ਕਰਨ ਖੁਲਾਸਾ।

ਨੇਤਾ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਨੀ ਕਰਦਾ,
ਆਪਣਿਆਂ ਤੇ  ਵੀ ਭਰਵਾਸਾ।

ਐਬਾਂ   ਨਾਲ   ਕਮਾਵੇ   ਪੈਸਾ,
ਬਣਿਆ ਲੀਡਰ ਦਾ ਹੈ ਖਾਸਾ।

ਚੰਗਾ   ਖਾਂਦੇ    ਮੰਦਾ   ਬੋਲਣ,
ਰੱਖਣ ਮਹਿਲਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਵਾਸਾ।

ਅੰਦਰ  ਰੋਵਣ  ਬਾਹਰ ਹੱਸਣ,
ਸਿੱਧੂ  ਨੇਤਾ  ਬਣਗੇ  ਤਮਾਸ਼ਾ।

 
          ਗ਼ਜ਼ਲ - ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਬੱਧਨੀ ਕਲਾਂ

ਜਖਮ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ, ਜਾਣ ਭਰੇ ਨਾ, ਨੈਣੋ ਨੀਰ ਵਹਾ ਕੇ।
ਜੇ ਜਖਮਾਂ ਨੂੰ, ਭਰਨਾ ਤਾਂ  ਯਾਦਾਂ, ਸੀਨੇ ਰੱਖ ਛੁਪਾ ਕੇ।

ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਜੋ ਬੋਲੀ ਕਹਿਣ ਗਵਾਰਾਂ ਦੀ,
ਉਹਨਾਂ ਅੱਗੇ ਤੂੰ ਇਸ ਦੀਆਂ ਖੂਬੀਆਂ ਰੱਖ ਲਿਆ ਕੇ।

ਵਿਚ ਅਣਜਾਣੇ ਜੇਕਰ  ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਹੋਗੀ ਤੇਰੇ ਤੋਂ,
ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਵਿਚ ਪੰਚਾਇਤ ਦੇ ਮੰਗ ਮੁਆਫੀ ਆ ਕੇ।

ਅੱਜ ਮਿਲਣ ਦਾ ਟਾਇਮ ਨਾ ਦਿੰਦੇ ਬਹੁਤੇ ਵਿੱਜੀ ਹੋਗੇ,
ਕਰਦੇ ਮਿੰਨਤ ਸੀ ਵੋਟਾਂ ਵੇਲੇ ਜੋ ਗਲ ਪੱਲੂ ਪਾ ਕੇ।

ਤੇਰੇ ਹੱਕਾਂ ਤੇ ਡਾਕੇ ਮਾਰਨ ਬਣ ਉਹ ਅੱਜ ਲੁਟੇਰੇ,
ਰਾਜੇ ਬਣਾਤਾ ਤੈਂ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰ ਤੇ ਤਾਜ ਸਜਾਕੇ।

ਹੁਸ਼ਨੋ ਸ਼ੋਹਰਤ ਸਦਾ ਨੀ ਰਹਿਣੀ ਉਡਜੂ ਬਣ ਪੰਖੇਰੂ,
ਕੀ ਪਾਵੋਗੇ ਦਿਲ ਜਾਨੀ ਤਾਈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਉਪਰ ਨਚਾਕੇ।

ਨਾਲ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬਦਲ ਗਈ ਹੈ ਸਿੱਧੂ ਸੋਚ ਜਮਾਨੇ ਦੀ,
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀਆਂ ਭੁੱਲ ਭੁਲਾ  ਟਿਕਗੀ ਪੈਸੇ ਤੇ ਆ ਕੇ।

ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਬੱਧਨੀ ਕਲਾਂ +4917664197996

ਇਹ ਜੀਵਨ ਹੈ ਚਾਰ ਦਿਹਾੜੇ।
ਇਸ ਵਿਚ ਨਾਂ ਕਰ ਧੰਦੇ ਮਾੜੇ।

ਮੋਹ ਮੁਹੱਬਤ  ਮਨ ਚ ਵਸਾ ਕੇ,
ਸੋਚੋ     ਚੰਗਾ    ਛੱਡੋ    ਸਾੜੇ।

ਕਿੱਦਾਂ ਸਿਫਤ  ਲਿਖਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰੀ,  
ਦੱਸ  ਦੁਨੀਆਂ  ਦੇ  ਬੁਤਘਾੜੇ।

ਉਹ ਦੀ ਲੀਲਾ ਉਹ ਹੀ ਜਾਣੇ,
ਕਦ ਫਰਸ਼ੋ ਚੱਕ ਅਰਸ਼ ਚਾੜੇ।

ਚੁਗਲੀ ਦੀ ਹੈ ਆਦਤ ਮਾੜੀ,
ਵਸਦੇ ਰਸਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਉਜਾੜੇ।

ਮਾੜਾ  ਕਰਨੋਂ   ਪਹਿਲਾਂ  ਸੋਚੋ,
ਮਗਰੋਂ  ਨਾ  ਫਿਰ  ਕੱਢੋ ਹਾੜੇ,

ਔਰਤ ਦੇ ਹਨ ਵਾਰੇ ਨਿਆਰੇ,
ਖਤਮ ਗਏ ਹੋ  ਜਦ ਤੋਂ ਭਾੜੇ।

ਬਿੰਨ ਗੁਨਾਹੋਂ ਫੜ ਸਰਕਾਰਾ,
ਬੇ-ਦੋਸ਼ੇ  ਕਿਉਂ ਜੇਲ ਚ  ਤਾੜੇ।

ਧਾਹਾਂ  ਮਾਰਨ  ਲੋਕ  ਵਿਚਾਰੇ,
ਮਹਿੰਗਾਈ  ਦੇ  ਦੈਂਤ ਲਿਤਾੜੇ।

ਜਦ ਦੀ ਸਿੱਧੂ ਚੁਗਲੀ ਕੀਤੀ,
ਆਪਾਂ  ਨੇ  ਵੀ  ਵਰਕੇ  ਪਾੜੇ।

          ਗ਼ਜ਼ਲ

ਪੱਠੇ ਪਾਉਣੇ ਹਉਮੈਂ ਨੂੰ  ਤੂੰ ਦੇ ਛੱਡ।
ਮੈਂ ਦੇ ਇਸ ਕੀੜੇ ਨੂੰ ਦੇ ਮਨ ਚੋਂ ਕੱਢ।

ਨੇਕ ਕਮਾਈ ਕਰ ਤੂੰ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਪਾਲ,
ਦੋ  ਨੰਬਰ  ਦੇ  ਧੰਦੇ  ਦਾ ਫਸਤਾ ਵੱਡ

ਸਮਤਲ  ਰਹਿਣਾ  ਸਿੱਖੋ ਦੁੱਖਾਂ ਸੁੱਖਾਂ ਚ,
ਆਪੇ ਹਟ ਜੂ ਆਉਣਾ ਸੋਚਾਂ ਚ ਫਲੱਡ।

ਕੰਮ  ਕਰੋ  ਅਜਿਹੇ  ਜੋ  ਭੁੱਲਣ ਨਾ ਲੋਕ,
ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਰਹੋ ਵੈਰ ਦਿਲਾਂ ਚੋਂ ਕੱਢ।

ਸਿੱਧੂ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵਿਚ ਜੇ ਪਾਉਣਾ ਸੁੱਖ,
ਸੱਚੀ   ਗੱਲ   ਕਰੋ  ਭੈੜਾਂ  ਦੇਵੋ  ਛੱਡ।

ਸਾਡੀਆਂ ਇੰਨਾ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਦੱਸੋ ਕੌਣ ਜਵਾਬ ਦਿਊ।
ਲੁੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਇੱਜਤਾਂ ਦਾ ਕੌਣ ਹਿਸਾਬ ਦਿਊ।

ਰੋਲਣ ਇੱਜਤ ਧੀ ਦੀ ਖੁਦ ਜਦ ਰਾਖੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦੇ ਇਹ,
ਸੁਣ ਕੇ ਮੁਨਸਫ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਜੇ ਕੌਣ ਉਥੇ ਇਨਸਾਫ ਦਿਊ।

ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਛੱਡ ਅਫਸਰਾਂ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਨੇ ਲੂੱਟ ਮਚਾ ਕੇ,
ਲੱਖਾਂ ਦੇ ਘਪਲੇ ਕੀਤੇ ਜੋ ਉਹ ਦਾ ਕੌਣ ਹਿਸਾਬ ਦਿਊ।

ਜਦ ਲੁੱਟੀ ਅਜਮਤ ਦਾ ਕੋਈ ਅਬਲਾ ਮਸਲਾ ਚੱਕ ਲਵੇ,
ਫਿਰ ਦੋਸ਼ੀ ਦੇ ਆਖੇ ਨੌਕਰ  ਉਸ ਤੇ ਪਾ ਤੇਜਾਬ ਦਿਊ।

ਮੁੱਢ ਕਦੀਮੋਂ ਜਿਸ ਦੀ ਖਾਤਰ ਹੈ ਜਾਨ ਨਿਸ਼ਾਵਰ ਕੀਤੀ।
ਵਸਦਾ ਰਸਦਾ ਹੱਥੀ ਉਹ ਕਿੱਦਾਂ ਉਜਾੜ ਪੰਜਾਬ ਦਿਊ।

ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਖਾਤਰ ਕਤਰਾ ਕਤਰਾ ਖੂਨ ਬਹਾ ਸਕਦਾ,
ਉਹ ਘਰ ਅਪਣਾ ਸਿੱਧੂ ਦੱਸੋ ਕਿੱਦਾਂ ਹੋਣ ਖਰਾਬ ਦਿਊ।

ਗ਼ਜ਼ਲ - ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ

ਇੰਡੀਆ ਆਖੋ, ਭਾਰਤ ਆਖੋ, ਜਾਂ ਫਿਰ  ਆਖੋ  ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ।
ਬਿੰਨਾਂ ਮਤਲਬ ਤੋਂ, ਨਾਮ ਬਦਲਿਆ, ਇਸ ਨੇ ਬਣ ਨੀ ਜਾਣਾ ਮਹਾਨ।

ਗੱਲੀ ਬਾਤੀਂ, ਲੀਡਰ ਸਾਨੂੰ ਜਦ ਤੱਕ ਵਿਖਾਉਣਗੇ ਸਬਜਬਾਗ,
ਤਦ ਤਾਈਂ, ਇਹ ਹੀ ਹਾਲ ਰਹੂਗਾ, ਇਸ ਤੋਂ ਹੋਊ ਵੱਧ ਨੁਕਸਾਨ।

ਕੀ  ਧੱਕੇ  ਨਾਲ, ਧਰਮ  ਥੋਪੇ ਤੋਂ, ਖੁਸ਼  ਹੋ  ਜਾਵਣਗੇ  ਦੱਸ  ਲੋਕ,
ਮਰਜੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਧਿਆਉਣ ਦਿਉ, ਅੱਲ੍ਹਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਰਾਮ ਭਗਵਾਨ।

ਇਹ ਨਾਲ ਜਬਰ ਦੇ, ਟੱਕਰ ਨੇ ਲੈਂਦੇ, ਰੱਖਣ ਨਾ ਦਿੱਲਾਂ ਚ ਖੌਫ,
ਮੰਨਣ ਨਾਂ ਈਨ, ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ, ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਹੱਸ ਕੁਰਬਾਨ।

ਛੱਡ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ,ਆਦਤ ਉਹ ਸਿੱਧੂ, ਹੁੰਦੇ ਜੋ ਲੋਕ ਮਜਬੂਰ,  
ਪੰਗੇ ਲੈਂਦਾ,  ਹੈ  ਲੋਕਾਂ  ਨਾਲ, ਜਦੋਂ ਸੰਭਾਲੇ ਰਾਜ ਦਰਬਾਨ।

ਜੇ   ਗੱਲ   ਤੋਰੀ   ਹੈ  ਸਿਰੇ ਲਾਈਂ।
ਨਾਂ ਛੱਡ ਇਸ ਨੂੰ ਅੱਧ ਵਿਚ ਜਾਈਂ।

ਆਖਣ ਸਿਆਣੇ ਨਿਹੁ ਨਿਭੇ ਔਖਾ,
ਇਹ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਚਾਈਂ ਚਾਈਂ।

ਜੇ  ਵਾਅਦਾ  ਕਰਨਾ  ਕਰੀਂ ਪੱਕਾ,
ਨਾਂ  ਛੱਡ ਕੇ  ਤੂੰ ਮੱਧ ਵਿਚ ਜਾਈਂ।

ਮੈਂ ਹੀਰ ਦੇ ਵਾਂਗ ਸਿਦਕ ਨਿਭਾਊਂ,
ਬਣ ਸਾਧ  ਮੈਨੂੰ  ਲੈਣ  ਤੂੰ ਆਈਂ।

ਮੈਂ   ਸਾਥ   ਤੇਰਾ   ਨਾ  ਕਦੇ  ਛੱਡੂ,
ਤੂੰ  ਵੀ  ਸਿਰਾਂ  ਦੇ ਨਾਲ ਨੀਭਾਈਂ।

ਜੋ ਵਾਅਦਾ ਕਰ ਕਸਮ ਸੀ ਖਾਧੀ,
ਵੇਖੀਂ ਮੁਕਰ ਨਾ ਕਸਮ ਤੋਂ ਜਾਈਂ।

ਸਿੱਧੂ  ਅਰਜ ਹੈ  ਹੱਥ ਜੋੜ ਮਿਰੀ,
ਲੱਗੀ  ਖੁਦਾ  ਬਣ ਤੋੜ ਚੱੜਾਈਂ।

ਸਾਡੀਆਂ ਇੰਨਾ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਦੱਸੋ ਕੌਣ ਜਵਾਬ ਦਿਊ।
ਲੁੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਇੱਜਤਾਂ ਦਾ ਕੌਣ ਹਿਸਾਬ ਦਿਊ।

ਜਦ ਰੋਲਣ ਇੱਜਤ ਧੀ ਦੀ ਖੁਦ ਰਾਖੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦੇ ਇਹ,
ਸੁਣ ਕੇ ਮੁਨਸਫ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਜੇ ਕੌਣ ਉਥੇ ਇਨਸਾਫ ਦਿਊ।

ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਛੱਡ ਅਫਸਰਾਂ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਨੇ ਲੂੱਟ ਮਚਾ ਕੇ,
ਲੱਖਾਂ ਦੇ ਘਪਲੇ ਕੀਤੇ ਜੋ ਉਹ ਦਾ ਕੌਣ ਹਿਸਾਬ ਦਿਊ।

ਜਦ ਲੁੱਟੀ ਅਜਮਤ ਦਾ ਕੋਈ ਅਬਲਾ ਮਸਲਾ ਚੱਕ ਲਵੇ,
ਫਿਰ ਦੋਸ਼ੀ ਆਖਣ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਉਸ ਤੇ ਪਾ ਤੇਜਾਬ ਦਿਊ।

ਮੁੱਢ ਕਦੀਮੋਂ ਜਿਸ ਖਾਤਰ ਹੋਵੇ ਜਾਨ ਨਿਸਾਵਰ ਕੀਤੀ।
ਵਸਦਾ ਰਸਦਾ ਹੱਥੀ ਉਹ ਕਿੱਦਾਂ ਉਜਾੜ ਪੰਜਾਬ ਦਿਊ।

ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਖਾਤਰ ਕਤਰਾ ਕਤਰਾ ਖੂਨ ਬਹਾ ਸਕਦਾ,
ਪੰਜਾਬ ਕਿਵੇਂ ਸਿੱਧੂ ਅਪਣਾ ਦੱਸੋ ਹੋਣ ਖਰਾਬ ਦਿਊ।

ਇੰਡੀਆ ਆਖੋ, ਭਾਰਤ ਆਖੋ, ਜਾਂ ਫਿਰ  ਆਖੋ  ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ।
ਬਿੰਨਾਂ ਮਤਲਬ ਤੋਂ, ਨਾਮ ਬਦਲਿਆ, ਬਣ ਨੀ ਜਾਣਾ ਇਸ ਨੇ ਮਹਾਨ।

ਗੱਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬਣਨਾ, ਲੱਖ ਵਖਾਵੋ ਇਹ ਸਬਜਬਾਗ,
ਜਦ ਤਾਈਂ  ਨੇਤਾ ਦੀ, ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੂ, ਹੋਵੇਗਾ ਵੱਧ  ਨੁਕਸਾਨ।

ਕੀ  ਧੱਕੇ  ਨਾਲ, ਧਰਮ  ਥੋਪੇ ਤੋਂ, ਖੁਸ਼  ਹੋ  ਜਾਵਣਗੇ  ਦੱਸ  ਲੋਕ,
ਮਰਜੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਧਿਆਉਣ ਦਿਉ, ਅੱਲ੍ਹਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਰਾਮ ਭਗਵਾਨ।

ਇਹ ਨਾਲ ਜਬਰ ਦੇ, ਟੱਕਰ ਨੇ ਲੈਂਦੇ, ਰੱਖਣ ਨਾ ਦਿੱਲਾਂ ਚ ਖੌਫ,
ਮੰਨਣ ਨਾਂ ਈਨ, ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ, ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਹੱਸ ਕੁਰਬਾਨ।

ਛੱਡ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ,ਆਦਤ ਉਹ ਸਿੱਧੂ, ਹੁੰਦੇ ਜੋ ਲੋਕ ਮਜਬੂਰ,  
ਪੰਗੇ ਲੈਂਦਾ,  ਹੈ  ਲੋਕਾਂ  ਨਾਲ ਜਦੋਂ, ਸੰਭਾਲੇ ਰਾਜ ਦਰਬਾਨ।

ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ
+4917664197996